Katalog zbiorów biblioteki

Zaczął się cicho śmiać, jakby moje osłupienie dawało mu Bóg raczy wiedzieć jaką satysfakcję, ale zaraz przestał.
- Nie, nie - mruknął - i bez tego to jest dosyć... Może różnic jest więcej, ale znam tylko jedną: mnie z tobą można zabić.
- A i c h nie?
- Nie radzę ci próbować. Straszne widowisko!
- Niczym?
- Nie wiem. W każdym razie nie trucizną, nożem, strykiem...
- Miotaczem atomowym?
- Spróbowałbyś?
- Nie wiem. Jeśli się wie, że to nie są ludzie.
- Kiedy są, w pewnym sensie. Subiektywnie są ludźmi. Nie zdają sobie wcale sprawy ze swego... pochodzenia. Zauważyłeś to chyba?
- Tak. Więc... jak to jest?
- Regenerują się w niesłychanym tempie. W niemożliwym tempie, na oczach, mówię ci, i od nowa zaczynają się zachowywać jak... jak...
- Jak co?
- Jak nasze wyobrażenia o nich, te pamięciowe zapisy, według których...